دلخوشی زیبا و دوست‌داشتنی من توی صبح روزهای جمعه برنامه «جمعه ایرانی» بود که به لطف ساختار جدید سازمان صدا و سیما از عید نوروز 94 به مدت حداقل شش ماه اعضای این برنامه رفتند مرخصی (البته بهتر بگیم تعطیلش کردند) + +

یادمه کوچیک که بودیم جمعه‌ها با صدای رادیو و برنامه «صبح جمعه با شما» از خواب بیدار می‌شدیم و انرژی و شادی کل جمعه مونُ از این گروه پر انرژی می‌گرفتیم، هنرمندان خوبی توی اون برنامه بودند که با کمک ویکی‌پدیا اسامیشون می‌نویسم:

تیم تهیه کنندگی و کارگردانی صبح جمعه با شما بنا به شرایط روز از گروه جداشدند و یه مدتی دست داریوش کاردان افتاد ولی علی‌رغم سابقه خوبش ایشون نشد که دوران اوج گذشته این برنامه تکرار بشه و بعدش گروه به مهران مدیری سپرده شد ولی باز هم فرقی نکرد و صبح جمعه مخاطبین خودش از دست داده بود و تقریباً من هم دیگه گوش نمیدادم، تا اینکه بعد از خدمت سربازی با برنامه «قند و نمک» که صبح روزهای پنج‌شنبه پخش میشه آشنا شدم و منُ دقیقاً برد به اون فضایی که با صبحه جمعه با شما داشتم، تقریبا همه هنرمندای صبح جمعه با شمایی که زنده بودند توی قند و نمک حضور داشتند (البته بجز مرحوم منوچهر نوذری که به خاطر مشکلاتی که در اواخر حیات گریبانگیرشون شده بود حضور نداشتند). تا اینکه بعد از چند سال برنامه قند و نمک از رادیو تهران و صبح پنج‌شنبه کوچ کرد به رادیو ایران و روزهای جمعه ساعت نه صبح به اسم «جمعه ایرانی» پخش شد.

ولی حالا با توجه به ایامی مانند عید نوروز و روز مادر و روز پدر و اعیاد ماه رجب و شعبان که همیشه این گروه سنگ تموم میذاشتند مسئولین یاید انقدر به این برنامه فشار بیارند تا این برنامه رو بفرستند مرخصی اجباری!!! تا صبح‌های جمعه جای خالیش برای مخاطبینش واقعا بارز بشه 🙁

پ.ن 1: گفتند مهر بر می‌گردند ولی اگه مسئولین رادیو خوش قول باشند و همون اول مهر اجازه پخش برنامه بدند فقط سه تا برنامه اجرا میشه و می‌خوریم به ایام محرم و صفر و دوباره دو ماه برنامه تعطیل می‌شه، پس با این حساب سال 94 صبح‌های جمعه برنامه «جمعه ایرانی» نداریم 🙁

پ.ن 2: خودم فکر نمی‌کردم انقدر اطلاعات تو کوچه پس کوچه‌های ذهنم از این برنامه داشته باشم، البته ویکی‌پدیا هم یه یادآوری‌هایی کرد.

پ.ن 3: اسامی همه هنرمندان با لینک معرفی گذاشتم تا اگه احیاناً به اسم نمیشناسیدشون به این لینک‌ها مراجعه کنید و یادتون بیافته کیا هستند

پ.ن 4: پیشنهاد می‌کنم همه لینک‌هایی که توی این پست گذاشتم بخونید

این پست قبلا گذاشته بودم و با پاک شدن وبلاگ قبلیم این پست هم جزو از دست رفته ها شد ولی چون برام مطلب برجسته ای هست دوباره درباره اش می‌نویسم.

اون وقت‌ها که کوچک بودم هر وقت سن شوهرخاله هام می‌شنیدم که 36 سالشونه پیش خودم می گفتم دیگه سنی ازشون گذشته و برام سنشون خیلی زیاد می اومد ولی الان که خودم توی همین سن هستم برام این سن اصلا سن زیادی به حساب نمیاد.

یا اون وقت‌ها که تو دید و بازدیدهای خونوادگی یکی از بستگانی که بعد از مدتها مارو دیده بود به پدر گفته بود ماشاء الله پسرت خیلی بزرگ شده (اون موقع حدود 15-16 سالم بود) وپدرم در جواب گفته بله بچه ها بزرگ میشن و ماها سنمون میره بالا و به پیری نزدیکتره میشیم، حالا بعد حدود بیست سال (که نفهمیدم چجوری گذشت) دیشب توی یه جمع خودمونی این مکالمه بین یکی از بستگان و خودم در مورد پسرم اتفاق افتاد، وقتی گفتگومون تموم شد خودم از عینیت این مکالمه با مکالمه بیست سال پیش پدرم در شگفت بودم.

پ.ن1: توی این گذر عمر خدا کنه مفید بوده باشم برای اطرافیانم و بنده سر به زیری برای معبودم
پ.ن2: این قافله عمر عجب می‌گذرد
بی ربط نوشت: دوستان دعای عهد صبحهای هر روز و ندبه صبح جمعه ها فراموشتون نشه
با ربط نوشت روزگار: اللهم عجل لولیک الفرج

دوستهای قدیمی طلا هستند! دوستان جدید الماس. اگر یک الماس به دست آوردی طلا را فراموش نکن چون برای نگه داشتن الماس همیشه به پایه طلا نیاز داری.

پستهای اینجا زیادی دارند اندرویدی و اینستایی میشن ولی چون این امکان جدید اینستا  جالب بود آموزشش میزارم برای کسایی که دنبال این ویژگی از طرف اینستا بودند.

همیشه قدیمی ها و اولی ها توی هر جایی یه حالت دیگه ای دارند، دوستای قدیمی و اولی من هم توی نت و هم توی اینستا برام یه لطف دیگه ای دارند و هر چند روز یه بار به صفحه اشون سر میزنمش و اگه پستیشون لایک نکردم و یا کامنت نذاشتم اینکار میکردم ولی با امکان جدیدی که توی ورژن جدید برنامه اینستاگرام قرار داده شده دیگه این دغدغه حل شده است.
برای فعال کردن این امکان به صفحه پروفایل اون دوستتون برید، حالا اون سه نقطه بالا سمت راست بزنید و روی عبارت Turn on post notification بزنید.
از این به بعد اون دوستتون هر وقت عکس جدیدی رو توی اینستا آپلود کنه توی نوار نوتیفیکیشن شما پیغام میاد و شمارو آگاه میکنه از عکس جدید دوستتون.

این امکان برای اون سری از افراد که فالوینگهای زیادی دارند ولی بعضی از این فالوینگها خاصتر، دوستتر، قدیمی‌تر و… هستند بسیار عالیه.

پ.ن1: بعضی وقت‌ها بعد از گذاشتن عکس چشم آدم خشک میشه به قسمت اکتیویتی تا لایک یا کامنت دوستای قدیمیت ببینی ولی نمیبینی و وقتی به صفحه اشون سر میزنی میبینین نزدیک به 600فالوینگ داره و خب احتمال دیدن عکست پایینه و نباید انتظار زیادی داشته باشی.
پ.ن2: یادم نیافتاد اینجا چی می‌خواستم بنویسم

سلام و صبح اولین روز کاری سال 94 بخیر

شب گذشته خیلی پیغامهایی درباره سخت بودن امروز رد و بدل می‌شد و الحق و الانصاف هم بعد از تقریبا 20 روز استراحت شروع دوباره کار (خصوصاً اگه کار زیاد دوست نداشته باشی) خیلی سخته.

اما امروز یه پیام توی یکی از گروه‌ها برام اومده که کلی انرژی بخش بود و لذت بردم و به دلیل اینکه انرژی مثبت باید تداوم داشته باشه اون نوشته رو اینجا میزارم تا بقیه هم ازش استفاده کنند:

بهترین شنبه زندگی ام را همراه با شادی و سلامتی و انرژی از داشتن خانواده خوب و شاد، سقفی بآلای سر، کاری برای امرار معاش و از همه مهمتر خدایی که همیشه و همه جا پشت و پناهم بوده شروع میکنم(happy)(teary)پس جا داره به جای لعنت به این شنبه با یه انرژی دیگه و با توکل به خدا شکر گزار بود و خودمونو برای سالی پر از شادی، سلامتی ،آرامش،  پر پول و یه عالمه آرزوهای خوب آماده کنیم. این شنبه بهترین روز برای شروع و یه رشد جدیده,  موفق و موید باشید

ممنون از دوست خوبم آقای اثنی عشری

متاسفانه چند روزیه که با یه مسئله جدید توی وایبر و دیگر فضاهای مجازی روبرو شدم که من بر اون داشت تا در این مورد روشنگری کنم و اون چیزی نیست جز حمله به اعیاد ملی و مذهبی مون و این دفعه خلط پوریم و عید سیزده به در

در مورد واقعه تلخ پوریم توضیح نمی‌دم که واکاویش زیاد جالب نیست ولی جدیدا توی فضاهای اجتماعی مجازی مطلبی دست به دست می‌شه با مضمون اینکه واقعه تلخ پوریم در روز سیزدهم فروردین اتفاق افتاده و ایرانی‌ها بخاطر فرار از این مسئله و دوری از نحسی این روز از خونه هاشون به دامن طبیعت پناه می برند.

ولی این مسئله به هیچ عنوان درست نیست.

(اول) بررسی علمی :

براساس تقویم یهود واقعهٔ پوریم در ۱۳ اَدار سال ۳۴۰۵ عبری[۱۳] معادل با ۲۵ فوریه ۳۵۵ قبل از میلاد و ۶ اسفند سال ۹۷۷ قبل از هجری شمسی، اتقاق افتاده که با تاریخ ۱۳ فروردین آنزمان دقیقاً ۳۷ روز اختلاف وجود دارد. البته با توجه سالهای کبیسه عبری احتمال اینکه در بعضی سالهای دیگر، این دو کمی به هم نزدیکتر یا دورتر شوندهست اما در طول تاریخ، “این دو واقعه هیچگاه برهم منطبق نمی‌شوند”. واصولا پوریم یک عید زمستانی است تا بهاری

پس دقت داشته باشیم که از نظر زمانی این دو روز (پوریم و سیزدهم فروردین) اصلا با هم تطابق ندارند.

(دوم) نگاهی به ریشهٔ اصلی جشن سیزده بدر :

 روز طبیعت (سینزده بدر) سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اَپوش می‌باشد. و از قبل از اشو زرتشت (۱۸۰۰ قبل از میلاد) مرسوم بوده، چنانچه در کتاب “از نوروز تا نوروز” پژوهش و نگارش آقای کوروش نیکنام (نماینده مجلس زرتشتیان) صفحه ۴۱- و ۴۲ آمده. «سیزدهم روز از ماه فروردین، تیر یا تِشتَر نام دارد. ایزد تیر یا تشترکه در اوستا، یَشتی هم به نام آن وجود دارد ایزد باران است و در باور پیشینیان پیش از آشو زرتشت برای این که ایزد باران در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود گردد باید مردمان در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او در خواست باریدن باران نمایند. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌فتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌نمودند. اکنون هم رزتشتیان از بامداد روز تِشتَر ایزد و فروردین ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت می‌برند، و شِشه سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می‌روند. سبزهٔ خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو می‌کنند که سالی پربرکت و خرم داشته باشند. تا پسین آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می‌پردازند. (توضیح: در اسطوره‌های ایرانی، ایزد باران همواره بصورت اسبی با دیو خشکسالی که دیواپوش نام دارد در جنگ و مبارزه است و اگر تیر ایزد پیروز شود، باران می‌بارد و چشمه‌ها می‌جوشند و رودها روان می‌گردند و سرسبزی را به ارمغان می‌آورند.)

 برگرفته از:کتاب از نوروز تا نوروز پژوهش و نگارش: کورش نیکنام انتشارات فروهر ۱۳۷۹ صفحهٔ ۴۱-۴۲»

(سوم) سبزه گره زدن :

افسانهٔ آفرینش در ایران و مسألهٔ نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی دربارهٔ کیومرث حائز اهمیت زیادی است. در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است. گفته‌های حمزه اصفهانی در کتاب سنی ملوک الارض و الانبیا صفحات ۲۹ -۲۳ و گفته‌های آثار الباقیه بر پایهٔ همان آگاهی است که در منابع پهلوی وجود دارد. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیلهٔ گره زدن دو شاخهٔ مورد، پایهٔ ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز بخوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را – بویژه دختران و پسران دم بخت – انجام می‌دادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می‌کنند و علف گره می‌زنند

عزیزان گرامی با کمی دقت در مطالب بالا که نمونه های کوچکی از متون کهن ایرانیست متوجه میشویم که این جشن از قبل از زمان زردشت پیامبر بوده و زمان حکومت خشایارشاه اواخر حکومت هخامنشیان یعنی نزدیک به دوران ظهور اسلام بوده است و این یعنی این جشن حداقل 1500 سال قبل از خشایارشاه و این جنایت یهودیها در ایران برگزار میشده. (کما اینکه از نظر زمان نیز باهم برابری نمی کنند و پوریم اصولا جشن زمستانی یهودیان یا بهتر بگم صهیونیستهاست)