65 – پایمال کردن هوای زیبا

image

چند روزی بود که آسمون تهران ابری به همراه بارش زیبای باران پاییزی بود، هوای بسیار لطیف که آدم هوس میکرد ریه هاشو با تنفس عمیق تا حد انفجار پر کنه و سرشار بشه از تازگی…
ولی، ولی، ولی حیف که در مسیر پیاده روی به سمت محل کار یا خرید یا مدرسه که داری ریه هاتو از این هوای زیبا اشباع میکنی یک نفر آدم بی مبالات بیافته جلوت و باسیگاری که با حرص بهش پک میزنه هوای مسیرت کثیف کنه. بدترین حالت هم اینه که توی یه پیاده روی شلوغ باشی و هر چی از این سیگاریها سبقت بگیری باز یکی دیگه جلوت سبز بشه (حیف کلمه سبز که طراوت توش هست)

image

من هیچ وقت نتونستم بفهمم چه لذتی داره سیگار کشیدن، چه برسه سیگار کشیدن توی این هوای رویایی (البته از خدا میخوام هیچ وقت هم نفهمم) ولی یه سوال دارم از این افراد که دوست دارم همه شون جمع کنم و بلند فریاد بکشم و بپرسم، های آدمای… (اینجا بهتره صدای بوق بیاد) 99 درصد روزای هوای این تهران خراب شده آلوده هست این یک درصد هوای پاک و تازه و دبش جرا از خودتون و اطرافیانتون دریغ میکنیــــــــد؟!؟!؟ واقعا فازتون چیــــــــــــه؟!؟!؟

image

پ.ن1: این مطلب دیروز میخواستم بنویسم ولی دیروز حس نوشتن نداشتم و اگه مینوشتم انقدر عصبانی بودم که بجای اون بوق خود کلمه رو مینوشتم.
پ.ن2: چند وقته سوژه تو ذهنم زیاد میاد ولی نوشتنم نمیاد، حتی متن نوشتن تو ذهنم آماده میکنم ولی…