دوست ندارم جزو وبلاگ ننویسا باشم
مطلب هم برای نوشتن زیاد دارم ولی وقتی حس نوشتن دارم وقت ندارم (مثلا و غالبا بعد از جلسات انقدر مطالب، موارد، افراد، نقطه نظرات مختلف میبینم) و وقتی وقت دارم حس نوشتن ندارم، مثل همین الان که از زور خستگی دلم میخواست بجای تایپ کردن رو صندلی سرویس ولو میشدم و میخوابیدم.

الحمدلله انقدر دور و برم از کارهای مختلف شلوغ کردم که برای به سرانجام رسوندن کارهام باید وقت و انرژی زیادی خرج کنم، الحمدلله خودم راضیم چون معتقدم همه کارهامو بخاطر رضایت خدا میکنم و ان شاء الله از برکت رضایت خدا من هم یه کوله بار کوچیکی دست و پا کنم

دعا بفرمایید
والحمدلله رب العالمین

طبق معمول بعد از سحری خوابیدم تا بعد یه ساعت بیدار بشم و راه بیافتم سمت شرکت ولی چشمتون روز بد نبینه هنوز نیم‌ساعت از خوابم نگذشته بود که با درد خیلی شدیدی بالای شکمم زیر جناق سینه از خواب بیدار شدم، اول تو حال خواب و بیداری فکر کردم لقمه آخرم انتهای مری گیر کرده و پایینتر نمیره، داشتم فکر میکردم خب منیکه الان روزه هستم اینو چجوری بدم بره پایین که با صدای همسرم دیگه کاملاً از خواب بیدار شدم که گفت: دلت درد میکنه؟
من با سر حرفشو تایید کردم و دوباره گفت: پاشو نبات سوخته و رانیتیدین بخور  و خودش قبل از من پاشد و یه لیوان نبات سوخته برام آماده کرد و شروع کرد به گشتن برای رانیتیدین، بعد از خوردن این دو تا و راه رفتن متوالی تو طول خونه و خوردن یه لیوان آبجوش و عسل یواش یواش خوب شدم.

وقتی ساعت 5:30 بیدار شدم که برم سرکار حس خیلی بدی داشتم که بخاطر هیچ و پوچ روزه ام باطل شده، این حس بد باهام بود تا نماز ظهر، بعد نماز یکم سبک شدم و تقریبا شدم خودم.

اینطوری شد که نیم ساعتی از سحر نگذشته مجبور شدم  روزه مو بشکنم و تا الان که حدود یک ساعت به افطار مونده با اینکه روزه نیستم ولی عین روزه ها هیچ کاری که مبطل روزه باشه دیگه انجام ندادم.

پ.ن۱: راستش فکر کنم بدونم چرا امروز روزه ام باطل شد، تقصیر خودمه، خداجون نوکرتم، غلط کردم.

پ.ن۲: داشتن یه فرشته تو خونه که اسمش همسر باشه نعمته.

پ.ن۳: امروز شش واحد تابستون برداشتم، درسای تخصصی و سنگینی مونده برای این آخر سر، محتاج دعای همگی هستم تو این شبهای عزیز.

حدود 20 سال هست که خداوند بهم توفیق داده و هر سال ماه رمضون یه ختم کامل قرآن می‌کنم، البته یک و یا حداکثر دو باری نتونستم ختم کنم که دلیلش نداشتن اراده برای ختم بود ولی امسال تا الان فقط 7.5 جزء خوندم (یعنی نصف مقداری که باید می‌خوندم).

دعا کنید که توی این 15 روز باقیمنده بتونم جبران کنم 🙁

پ.ن: یادمه پارسال همون سه روز اول یه جزء جلو افتادم و تا آخرش با خیال راحت پیش رفتم

دلخوشی زیبا و دوست‌داشتنی من توی صبح روزهای جمعه برنامه «جمعه ایرانی» بود که به لطف ساختار جدید سازمان صدا و سیما از عید نوروز 94 به مدت حداقل شش ماه اعضای این برنامه رفتند مرخصی (البته بهتر بگیم تعطیلش کردند) + +

یادمه کوچیک که بودیم جمعه‌ها با صدای رادیو و برنامه «صبح جمعه با شما» از خواب بیدار می‌شدیم و انرژی و شادی کل جمعه مونُ از این گروه پر انرژی می‌گرفتیم، هنرمندان خوبی توی اون برنامه بودند که با کمک ویکی‌پدیا اسامیشون می‌نویسم:

تیم تهیه کنندگی و کارگردانی صبح جمعه با شما بنا به شرایط روز از گروه جداشدند و یه مدتی دست داریوش کاردان افتاد ولی علی‌رغم سابقه خوبش ایشون نشد که دوران اوج گذشته این برنامه تکرار بشه و بعدش گروه به مهران مدیری سپرده شد ولی باز هم فرقی نکرد و صبح جمعه مخاطبین خودش از دست داده بود و تقریباً من هم دیگه گوش نمیدادم، تا اینکه بعد از خدمت سربازی با برنامه «قند و نمک» که صبح روزهای پنج‌شنبه پخش میشه آشنا شدم و منُ دقیقاً برد به اون فضایی که با صبحه جمعه با شما داشتم، تقریبا همه هنرمندای صبح جمعه با شمایی که زنده بودند توی قند و نمک حضور داشتند (البته بجز مرحوم منوچهر نوذری که به خاطر مشکلاتی که در اواخر حیات گریبانگیرشون شده بود حضور نداشتند). تا اینکه بعد از چند سال برنامه قند و نمک از رادیو تهران و صبح پنج‌شنبه کوچ کرد به رادیو ایران و روزهای جمعه ساعت نه صبح به اسم «جمعه ایرانی» پخش شد.

ولی حالا با توجه به ایامی مانند عید نوروز و روز مادر و روز پدر و اعیاد ماه رجب و شعبان که همیشه این گروه سنگ تموم میذاشتند مسئولین یاید انقدر به این برنامه فشار بیارند تا این برنامه رو بفرستند مرخصی اجباری!!! تا صبح‌های جمعه جای خالیش برای مخاطبینش واقعا بارز بشه 🙁

پ.ن 1: گفتند مهر بر می‌گردند ولی اگه مسئولین رادیو خوش قول باشند و همون اول مهر اجازه پخش برنامه بدند فقط سه تا برنامه اجرا میشه و می‌خوریم به ایام محرم و صفر و دوباره دو ماه برنامه تعطیل می‌شه، پس با این حساب سال 94 صبح‌های جمعه برنامه «جمعه ایرانی» نداریم 🙁

پ.ن 2: خودم فکر نمی‌کردم انقدر اطلاعات تو کوچه پس کوچه‌های ذهنم از این برنامه داشته باشم، البته ویکی‌پدیا هم یه یادآوری‌هایی کرد.

پ.ن 3: اسامی همه هنرمندان با لینک معرفی گذاشتم تا اگه احیاناً به اسم نمیشناسیدشون به این لینک‌ها مراجعه کنید و یادتون بیافته کیا هستند

پ.ن 4: پیشنهاد می‌کنم همه لینک‌هایی که توی این پست گذاشتم بخونید

این پست قبلا گذاشته بودم و با پاک شدن وبلاگ قبلیم این پست هم جزو از دست رفته ها شد ولی چون برام مطلب برجسته ای هست دوباره درباره اش می‌نویسم.

اون وقت‌ها که کوچک بودم هر وقت سن شوهرخاله هام می‌شنیدم که 36 سالشونه پیش خودم می گفتم دیگه سنی ازشون گذشته و برام سنشون خیلی زیاد می اومد ولی الان که خودم توی همین سن هستم برام این سن اصلا سن زیادی به حساب نمیاد.

یا اون وقت‌ها که تو دید و بازدیدهای خونوادگی یکی از بستگانی که بعد از مدتها مارو دیده بود به پدر گفته بود ماشاء الله پسرت خیلی بزرگ شده (اون موقع حدود 15-16 سالم بود) وپدرم در جواب گفته بله بچه ها بزرگ میشن و ماها سنمون میره بالا و به پیری نزدیکتره میشیم، حالا بعد حدود بیست سال (که نفهمیدم چجوری گذشت) دیشب توی یه جمع خودمونی این مکالمه بین یکی از بستگان و خودم در مورد پسرم اتفاق افتاد، وقتی گفتگومون تموم شد خودم از عینیت این مکالمه با مکالمه بیست سال پیش پدرم در شگفت بودم.

پ.ن1: توی این گذر عمر خدا کنه مفید بوده باشم برای اطرافیانم و بنده سر به زیری برای معبودم
پ.ن2: این قافله عمر عجب می‌گذرد
بی ربط نوشت: دوستان دعای عهد صبحهای هر روز و ندبه صبح جمعه ها فراموشتون نشه
با ربط نوشت روزگار: اللهم عجل لولیک الفرج

دوستهای قدیمی طلا هستند! دوستان جدید الماس. اگر یک الماس به دست آوردی طلا را فراموش نکن چون برای نگه داشتن الماس همیشه به پایه طلا نیاز داری.

پستهای اینجا زیادی دارند اندرویدی و اینستایی میشن ولی چون این امکان جدید اینستا  جالب بود آموزشش میزارم برای کسایی که دنبال این ویژگی از طرف اینستا بودند.

همیشه قدیمی ها و اولی ها توی هر جایی یه حالت دیگه ای دارند، دوستای قدیمی و اولی من هم توی نت و هم توی اینستا برام یه لطف دیگه ای دارند و هر چند روز یه بار به صفحه اشون سر میزنمش و اگه پستیشون لایک نکردم و یا کامنت نذاشتم اینکار میکردم ولی با امکان جدیدی که توی ورژن جدید برنامه اینستاگرام قرار داده شده دیگه این دغدغه حل شده است.
برای فعال کردن این امکان به صفحه پروفایل اون دوستتون برید، حالا اون سه نقطه بالا سمت راست بزنید و روی عبارت Turn on post notification بزنید.
از این به بعد اون دوستتون هر وقت عکس جدیدی رو توی اینستا آپلود کنه توی نوار نوتیفیکیشن شما پیغام میاد و شمارو آگاه میکنه از عکس جدید دوستتون.

این امکان برای اون سری از افراد که فالوینگهای زیادی دارند ولی بعضی از این فالوینگها خاصتر، دوستتر، قدیمی‌تر و… هستند بسیار عالیه.

پ.ن1: بعضی وقت‌ها بعد از گذاشتن عکس چشم آدم خشک میشه به قسمت اکتیویتی تا لایک یا کامنت دوستای قدیمیت ببینی ولی نمیبینی و وقتی به صفحه اشون سر میزنی میبینین نزدیک به 600فالوینگ داره و خب احتمال دیدن عکست پایینه و نباید انتظار زیادی داشته باشی.
پ.ن2: یادم نیافتاد اینجا چی می‌خواستم بنویسم