حدود شونزده سال پيش يكي از اقوام ما بعد از بيست سال, چند ماهي از آمريكا اومد تهران تا يكسري كارهاي اداري انجام بده و برگرده و من هم كه اون موقع تازه ديپلم گرفته بودم و تقريبا كار خاصي نداشتم به عنوان بلد شهر (كسي كه شهر بلد هست و اين اداره و اون اداره رو بلده) باهاش همراه بودم و دنبال كارش ميگرفتم.
خب بيشتر ادارات مركز شهره و براي رسيدن يه مقصد زياد از اتوبوس استفاده ميكرديم, توي اولين سفرهاي درون شهري با اتوبوس وقتي اين فاميلمون ديد جوونترها صندلي خورشون به بزرگترها و به اصطلاح ريش سفيدها ميسپارند, با شادي زيادي گفت چه خوب كه اينجا هنوز احترام به بزرگترها وجود داره…
ولي حيف و صد حيف كه اين نوع تابلوها چند وقتيه توي اتوبوسها و متروهاي شهر تهران هم نصب شده و اين يعني زنگ خطر, نه اينكه الان وضع خيلي خرابه ولي وضعيت همچين خوب هم نيست, كاش به كوچكترها احترام به بزرگترها رو سفارش كنيم, به قول مرحومه مادربزرگ همسرم كه بزرگترها به ما نميرسند ولي ما به بزرگترها ميرسيم. 🙁
16 مارس 2015
69 – احترام به بزرگترها
حدود شونزده سال پيش يكي از اقوام ما بعد از بيست سال, چند ماهي از آمريكا اومد تهران تا يكسري كارهاي اداري انجام بده و برگرده و من هم كه اون موقع تازه ديپلم گرفته بودم و تقريبا كار خاصي نداشتم به عنوان بلد شهر (كسي كه شهر بلد هست و اين اداره و اون اداره رو بلده) باهاش همراه بودم و دنبال كارش ميگرفتم.
خب بيشتر ادارات مركز شهره و براي رسيدن يه مقصد زياد از اتوبوس استفاده ميكرديم, توي اولين سفرهاي درون شهري با اتوبوس وقتي اين فاميلمون ديد جوونترها صندلي خورشون به بزرگترها و به اصطلاح ريش سفيدها ميسپارند, با شادي زيادي گفت چه خوب كه اينجا هنوز احترام به بزرگترها وجود داره…
ولي حيف و صد حيف كه اين نوع تابلوها چند وقتيه توي اتوبوسها و متروهاي شهر تهران هم نصب شده و اين يعني زنگ خطر, نه اينكه الان وضع خيلي خرابه ولي وضعيت همچين خوب هم نيست, كاش به كوچكترها احترام به بزرگترها رو سفارش كنيم, به قول مرحومه مادربزرگ همسرم كه بزرگترها به ما نميرسند ولي ما به بزرگترها ميرسيم. 🙁
توسط علی معتمدکیا • اجتماعی • 0