شیعه

امروز داشتم آیات میانی سوره قصص رو می‌خوندم و رسیدم به آیه‌ای که خداوند می‌فرمایند:

وَکَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَهٍ بَطِرَتْ مَعِیشَتَهَا فَتِلْکَ مَسَاکِنُهُمْ لَمْ تُسْکَن مِّن بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِیلًا وَکُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِینَ

قصص آیه ۵۸

به یاد این کرونا و سیل و زلزله و… افتادم، به یاد این همه فشار روحی و اجتماعی افتادم.
یک کم فکر کردم و یاد این پست افتادم که توش در مورد شیعه‌های شناسنامه‌ای نوشته بودم، افتادم و حالا می‌بینم شمول این افراد خیلی گسترده‌تر شده، شیعه‌های نماز نخون، شیعه‌های چشم‌چرون، شیعه‌ها بدحجاب، شیعه‌های کم فروش، شیعه‌های بی‌انصاف، شیعه‌های ظالم، شیعه‌های بت‌پرست، شیعه‌های …، وقتی نشستم و این هارو شمردم دیدم توی همین جامعه خودمونه که این‌همه شیعه‌ی شناسنامه‌ای ولی در اصل کافر و ظالم داریم، شاید همسایه دیوار به دیوارمونه، شاید همکار دو تا میز اونورتره، شاید بغال و قصاب و سبزی فروشی محله خودمونه و شاید اصلأ خودمون باشیم.
ترسیدم
ترسیدم
ترسیدم از این که با ندونم کاری داریم مشمول این آیه می‌شیم.

و چه بسیار شهرهایی را که نابود کردیم که در زندگی‌شان طغیان کردند …
قصص آیه ۵۸

پ.ن: ترجمه عنوان پست:
ﺁﻳﺎ ﭘﻨﺪﺍﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺍ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺳﺮﻛﺸﻨﺪ؟
سوره طور آیه ۳۲

زمان بارداری فرزندانم، همسرم روش نمیشد منزل پدرم رفت و آمد کنه و از پدر و برادرم حیا میکرد و تو رو گرفتن با چادر از نامحرمها دست چپش حائل شکمش میکرد تا کمتر برجستگی بارداریش مشخص بشه، ولی جدیداً یکی از اقوام ما باردار شده و عکسهای بی‌حجابش همراه با شکم باد کرده شو ( از قصد جوری جلوی دوربین ژست میگیره که شکمش بزرگتر جلوه کنه) میذاره تو اینستاگرام و کپشن میزنه اولین (مثلا) پارک با کذا (بجای کذا اسم انتخابی بچه‌شو می‌نویسه) ،  خب لااقل به اسلام و شیعه و دین که نه به اسم حیاء و شرم و نجابت اینجور مسائل در انظار عمومی قرار ندید، بخدا هیچ افتخاری نداره، بذارید بدنیا بیاد بعد چشم عالم کور کنید از وجودش
پ.ن1: من میخواستم یه سلسله مطلب بنویسم در مورد شیعه شناسنامه‌ای که هنوز وقتش نکردم ولی قطعاً یکی از موارد شیعه شناسنامه‌ای همین مورده.

پ.ن2: شیعه شناسنامه‌ای شیعیانی هستند که فقط توی شناسنامه‌شون نوشته شیعه و هیچ کاریشون شیعه مسلک نیست

پ.ن3: اگر بی‌حجابی تمدن است پس حیوانات از ما متمدن‌ترند. (شهید مرتضی مطهری)

چند روز پیش پدر یکی از دوستان اهل سنتم فوت کرد و برای عرض تسلیت به مجلس ختم ایشون رفتم.

مسجد ختم،  مسجد مخصوص اهل سنت بود که طبق معماری عرف خودشون ساخته شده بود و از کاشیکاری و نماکاری هایی که توی مساجد ما شیعیان وجود داره خبری نبود، برای همین به نظرم اون گرما و صمیمیتی که توی مساجد خودمون همیشه حس میکردم وجود نداشت، به عبارت دیگه به واسطه سبک معماری روحی توی مسجد  ماها هست که من اصلا اونجا نتونستم درکش کنم.
قربون مساجد زیبای خودمون