چند وقتیه مهندسین شرکت پژو بخاطر تولید محصول 2008 توی شرکت ما هستند، دیروز یکی از مهندسین میگفت شما ایرانیا از همه چیز خودرو سر در میارید ولی هیچ چیزیش (تخصصی) بلد نیستید.
همون موقع مدیر قسمت کیفیتمون یه لبخند زد و به من گفت یاد یکی از جلسات حدود 15 سال پیش افتاده که برای یک قطعه مرکب خارجی (قطعه ای که از اجزای مختلف تشکیل شده) با شرکت تولید کنندهاش داشتند و چون ایراد کیفی ازش گرفته بودند، شرکت تولیدکننده با یه تیم 15 نفره فنی اومده بود ولی از ایران فقط همون مدیر کیفی با یه کارشناس به جلسه رفته بودند؛ میگفت مثلا در مورد فلان ساچمه صحبت میکردیم و میگفتند آقای A متخصص اون ساچمه هستند و اون آقا صحبت میکرد، میگفتیم فلان فنر ایراد داره و میگفتند آقای B متخصص فنر هستند و آقای B از عملکرد فنر دفاع میکرد و یا ایرادات میشنید، همینطور برای هر قطعه کارشناس و متخصص همون قطعه صحبت میکرد. در آخر سرتیم (سرگروه) شرکت خارجی به مدیر کیفیت ما گفته چجوری شما دو نفر تمام قطعات این محصول میشناسید و به خودتون “جرأت” اظهار نظر درباره همه قطعات میدید؟!؟!
حدود 15 روزه که نوتیفیکیشن تلگرامم خاموش کردم و فقط چند ساعت یکبار سر میزنم تا پیغامهای خصوصی و مهم جواب بدم و اینستاگرام هم گاهی سر میزنم، توی این برهه که کل کشور “جو” سیاسیگری پیدا کرده و همه همه (اعم از بقال و قصاب و نونوا) شدند کارشناس تراز اول؛ رشد قارچگونه انواع و اقسام کانالها و گروههای جناحی که هیچکدوم سواد سیاسی درست و حسابی برای انتقال دیدگاههای درست و برنامههای کاندیدای محبوبشون ندارند توی ایام انتخابات شده بود بلای جوون همهمون که فقط و فقط باعث برهم ریختن آرامش ذهنی جامعه شدند و باعث شدند وقت عزیزی که با گذشتن هر ثانیهاش بازگشتن بهش ناممکنه رو بسوزه و به بطالت بگذره، خیلی از دوستیهای چندین و چند ساله از بین رفت چون اطلاعات غلط و دروغی که توی این گروهها و کانالها دست به دست میشد هیچ ریشهای جز تعصب کورکورانه به یک قشر، حزب و کاندیدای خاص نداشت.
چرا ما انقدر جو زده و جو ساز هستیم؟
چرا ما انقدر در تمامی مسائل کارشناس هستیم؟
چرا ما انقدر جرأت داریم در مورد چیزی که ازش سر در نمیاریم اظهار فضل و نظر کنیم؟
این فقط درباره انتخابات و سیاست نیست، درباره فوتبال، اقتصاد، فرهنگ و … هم هست.
ای کاش این جو زدگی درباره کتابخوانی و اعتلای فرهنگی، بالا بردن دانشمون و چیزهای خوب باشه ولی همیشه باید افسوس جوزدگیهای موجهای غلط خورد.
21 مه 2017
100- جو زدگی
چند وقتیه مهندسین شرکت پژو بخاطر تولید محصول 2008 توی شرکت ما هستند، دیروز یکی از مهندسین میگفت شما ایرانیا از همه چیز خودرو سر در میارید ولی هیچ چیزیش (تخصصی) بلد نیستید.
همون موقع مدیر قسمت کیفیتمون یه لبخند زد و به من گفت یاد یکی از جلسات حدود 15 سال پیش افتاده که برای یک قطعه مرکب خارجی (قطعه ای که از اجزای مختلف تشکیل شده) با شرکت تولید کنندهاش داشتند و چون ایراد کیفی ازش گرفته بودند، شرکت تولیدکننده با یه تیم 15 نفره فنی اومده بود ولی از ایران فقط همون مدیر کیفی با یه کارشناس به جلسه رفته بودند؛ میگفت مثلا در مورد فلان ساچمه صحبت میکردیم و میگفتند آقای A متخصص اون ساچمه هستند و اون آقا صحبت میکرد، میگفتیم فلان فنر ایراد داره و میگفتند آقای B متخصص فنر هستند و آقای B از عملکرد فنر دفاع میکرد و یا ایرادات میشنید، همینطور برای هر قطعه کارشناس و متخصص همون قطعه صحبت میکرد. در آخر سرتیم (سرگروه) شرکت خارجی به مدیر کیفیت ما گفته چجوری شما دو نفر تمام قطعات این محصول میشناسید و به خودتون “جرأت” اظهار نظر درباره همه قطعات میدید؟!؟!
حدود 15 روزه که نوتیفیکیشن تلگرامم خاموش کردم و فقط چند ساعت یکبار سر میزنم تا پیغامهای خصوصی و مهم جواب بدم و اینستاگرام هم گاهی سر میزنم، توی این برهه که کل کشور “جو” سیاسیگری پیدا کرده و همه همه (اعم از بقال و قصاب و نونوا) شدند کارشناس تراز اول؛ رشد قارچگونه انواع و اقسام کانالها و گروههای جناحی که هیچکدوم سواد سیاسی درست و حسابی برای انتقال دیدگاههای درست و برنامههای کاندیدای محبوبشون ندارند توی ایام انتخابات شده بود بلای جوون همهمون که فقط و فقط باعث برهم ریختن آرامش ذهنی جامعه شدند و باعث شدند وقت عزیزی که با گذشتن هر ثانیهاش بازگشتن بهش ناممکنه رو بسوزه و به بطالت بگذره، خیلی از دوستیهای چندین و چند ساله از بین رفت چون اطلاعات غلط و دروغی که توی این گروهها و کانالها دست به دست میشد هیچ ریشهای جز تعصب کورکورانه به یک قشر، حزب و کاندیدای خاص نداشت.
چرا ما انقدر جو زده و جو ساز هستیم؟
چرا ما انقدر در تمامی مسائل کارشناس هستیم؟
چرا ما انقدر جرأت داریم در مورد چیزی که ازش سر در نمیاریم اظهار فضل و نظر کنیم؟
این فقط درباره انتخابات و سیاست نیست، درباره فوتبال، اقتصاد، فرهنگ و … هم هست.
ای کاش این جو زدگی درباره کتابخوانی و اعتلای فرهنگی، بالا بردن دانشمون و چیزهای خوب باشه ولی همیشه باید افسوس جوزدگیهای موجهای غلط خورد.
توسط علی معتمدکیا • روزمرگی • 0